மூவேந்தர் யார்? பகுதி-35

மள்ளரிய தந்தை 

இரா. தேவ ஆசிர்வாதம் 

முன்னாள் டிப்டி கலெக்டர்

சங்க காலத்தில் தமிழகத்தில் இன்று நிலவும் சாதிப் பிரிவுகள் வழக்கில் இல்லை என ஏற்கனவே கண்டோம். அன்று இந்தச் சாதிப்பிரிவுகள் வழக்கில் இல்லை என்கும் போது, மேலே கூறப்பட்ட குலப்பட்டங்களும், அன்று வழக்கில் இல்லை என்பது சொல்லாமலே விளங்கும். அக்காலத்தில் மக்கள் இன வாரியாகவும், பின்னர் தினை நிலைமக்கள், அதன்பின் தொழிற் பிரிவினராகவும் பிரிந்திருந்தனர். இவை கூல வாணிகச் சாத்தனார், வெண்ணிற்குயத்தியார், இடையன் சேந்தன் கொற்றன், உறையூர் மருத்துவர் தாமோதனார். குறமகள் இளவெயினி, மதுரை அறுவை வாணிகன் இளவேட்டனார். மருதம் பாடிய இளநாகனார் என்ற சங்க காலப் புலவர் பெயர்களால் ஒருவாறு விளங்கும். இக்காலத்தில் உள்ளதைப் போன்று. பண்டைக்காலத்தில் ஒருவித சிறப்புப் பட்டங்கள் வழங்குப்பட்டிருக்கின்றன அப்பட்டங்கள் இன்று போலன்றி பெயருக்குமுன் சேர்த்து வழங்கப் பட்டிருக்கின்றன. இதுபற்றித் தொல்காப்பியத்தில்

“சிறப்பின் ஆகிய பெயர் நிலைக் கிளவிக்கும் 

இயற்பெயர்க்கிளவி முற்படக் கிளவார்"

(சொல்லதிகாரம் – 41)

என்ற விதி ஏற்பட்டுள்ளது. இவ்விதியின்படியே சங்க காலத்தில் முது குடிமிப் பெருவழுதி, சேரமான் சேரலாதன், சோழன் செருப்பாழியெறிந்த இளஞ்சேட் சென்னி, கான்ப் பேரியல் கடந்த உக்கிரப் பெருவழுதி, சோழன் குளமுற்றத்துத் துஞ்சிய கிள்ளிவளவன், பாண்டியன் கூடக்காரத்துத் துஞ்சிய மாறன் பெருவழுதி போன்று இயற்பெயருக்கு முன்னரேயே சிறப்புப் பெயர்கள் வழங்கி வந்தன. இடைக்காலத்தில் தமிழ்வேந்தர் ஆட்சியின்போது மன்னரால் காவிதி, ஏனாதி, மூவேந்த வேளான், பல்லவராயன், காளிங்கராயன், மழவராயன் போன்ற சிறப்பு பட்டங்கள் அரசியல் மற்றும் படை தலைவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டன. அக்காலத்தில் அப்பட்டங்கள் யாருக்கு வழங்கப்பட்டனவோ அவர் மட்டும் அவற்றைத் தம் பெயரோடு வழங்கினர் இவரது காலத்திலோ அல்லது இவருக்குப் பின்னரோ அவற்றை அவரது சாதியினரோ, மரபினரோ பெயருக்கு முன்னோ, பின்னோ உபயோகிக்கும் பழக்கம் வழக்கில் இல்லை எனலாம். தழிழ் வேந்தர் ஆட்சியில் ஒரு மரபினர்க்கென்று தனியாய்க் குலப்பட்டம் ஒன்றும் ஏற்பட்டதில்லை. ஆனால் தமிழ் வேந்தன் ஆட்ச்சிக்குப்பின் ஏற்பட்ட அன்னியராகிய நாயக்கர் ஆட்சியில், இந்நிலையில் மாறுதல் ஏற்படலாயிற்று. பல்வேறு பிரிவினரும் தனித்தினிக்குலப்பட்டம் தரிக்க முற்பட்டனர். தெலுங்கு மன்னர் நாயக்கர் என்ற பட்டம் தரித்து வந்தனர். இப்பட்டம் நாயக தலைவன் என்ற முறையில் தோன்றியது என்பர். நாயக் என்றும் பின்னர் நாயக்கர் என்றும் வழங்கினர். அக்காலத்தில் பார்ப்பனருக்கு அய்யர், அய்யங்கர் சாஸ்திரி முதலிய குலப்பட்டங்கள் இல்லை. கள்ளர், மறவர், அகம்படியர் இவர்களுக்குத் தேவர் என்ற பட்டமும் வழக்கில் இல்லை. அய்யன் என்பது தந்தை, ஆசிரியன், வயதில் மூத்தவன் மற்றும் அரசன், தெய்வம் இவர்களை உணர்த்தும். பிள்ளை, முதலி என்பவை மதத்தலைவர், துறவிகள் இவர்களை உணர்த்தின. தேவர் என்பது தெய்வம் ஞானிகள், துறவிகள், அரசர், இவர்களை உணர்த்தின. இடைக்காலச் சோழர் ஆட்சியில் ஒரு சில அரசியல் தலைவர்கள் முதலி என வழங்கியதாக கல்வெட்டு கூறும் (ARE 104 / 1987)

கி.பி. 16 - ஆம் நூற்றாண்டில் மதுரையை ஆண்ட விஸ்வநாத நாயக்க மன்னன், அவனது அமைச்சனும் படைத் தளபதியுமான அரிய நாயகத்துக்கு முதலி என்ற பட்டம் வழங்கினதாகத் தெரிகிறது. கி.பி. 17 ஆம் நூற்றாண்டில் நெல்லையில் நாயக்க மன்னர் பிரதிநிதியாயிருந்த அழகப்பன் முதலி என வழங்கியதாக முக்கூடல் பள்ளு கூறும். அவனுக்குப்பின் நெல்லையில் நாயக்கர் பிரதிநிதியாயிருந்த வடமலையப்பன் பிள்ளையன் என வழங்கியதாக அதே முக்கூடல் பள்ளு மூலம் அறிகிறோம். வடமலையப்பனுக்கு பிள்ளையன் என்ற பட்டத்தை நாயக்க மன்னன் வழங்கியதாக நாம் அனுமானிக்க வேண்டியுள்ளது (முக்கூடற்பள்ளு 14). இவனுக்குப்பின், இவன் மகன் திருமலைக் கொழுந்துப் பிள்ளையன் நெல்லையில் ஆட்சி செய்துள்ளன் (முக்கூடற்பள்ளு 28). பிள்ளை எனில் பொதுவாகக் குழந்தை, இளைஞன் (child) என்று பொருள்படும். நாயக்க மன்னனை தந்தை போல் பாவித்து, அவரின் கீழ் பணி செய்த பார்ப்பனர் உள்பட அனைவரையும், நாயக்க மன்னர் பிள்ளை, பிள்ளையன் என அழைக்கலுற்றனர் எனலாம். அரியநாயகம் தன் உறவினரைத் தொண்டை மண்டலத்திலிருந்து வரவழைத்து பாண்டிய நாட்டின் செழிப்பான பகுதிகளில் கோட்டைகள் எழுப்பி, அங்கு அவர்களை குடி அமர்த்தி நில புலங்களை வழங்கி, அவர்களுக்கு அரசு பதவிகளையும் வழங்கி ஆதரித்தான், நெல்லையில் நாயக்கர் அரசு பிரதிநிதியாக இருந்த அழகப்பன் முதலி இவன் உறவினன் எனலாம். அரியநாயகத்தைப் பின்பற்றி அவரது உறவினர் முதலி என்பதை குலப்பட்டமாகக் கொள்ளலாயினர். அரியநாயகம் போன்று வடமலையப்பன் தன் உறவினரைப் பல இடங்களிலிருந்தும் வரவழைத்துப் பாண்டிய நாட்டில் குடி அமர்த்தி தேவேந்திர குலத்தாருடைய நிலங்களை பறிமுதல் செய்து அவர்களுக்கு (காரைக் கட்டாருக்கு) வழங்கியுள்ளான். தமக்கு வெற்றிச் சின்னமாக காரைக்கட்டராகிய இவர் தேவேந்திரகுலத்தாரோடு வழக்கிட்டு, அவரது மேழிகளை யெல்லாம் அபகரித்துக் கொண்டனர் என முக்கூடல் பள்ளு மூலம் அறிகிறோம். (செய்யுள் 73) இவர்கள் ஆரம்பத்தில் காரைக்கட்டார் என்றும், பின்னர் காரைக்கட்டு பிள்ளைமார் – காரைக்கட்டு வேளாளர் எனப் பலவாறு வழங்கி, இன்று கார் காத்த வெள்ளாளர் என்று உயர்வாகக் கூற முற்பட்டுள்ளனர் பாண்டிய நாட்டில், குறிப்பாக நெல்லை மாவட்டத்தில் இவரை காரைக்கட்டுப் பிள்ளைமார் என்று கூறும் பழக்கம் இன்னும் நீடித்து வருவது குறிப்பிடத்தக்கது. வடமலையப்ப பிள்ளையனை இவர் தங்கள் குல முதல்வனாகக் கருதி வருகின்றனர். இன்று முதலி, முதலியார் என்ற பட்டத்தைப் பல்வேறு வகுப்பாரும் பூண்டுவருவது நாம் அறிந்ததுவே. இப்பட்டத்தைத் தரித்து வருபவர் அகம்படியர், கள்ளர், துளுவவேளாளர், தொண்டைமண்டலம் கொண்டை கட்டி வேளாளர், இசைவேளாளர், தேவரடியார், பட்டணவர், மேளக்காரர், மருத்துவர், கைக்கோளர், செங்குந்தர், சேனைத் தலைவர் முதலியோராவர்.

எட்கர் தர்ஸ்டன் முதலி என்ற பட்டத்தை முக்கியமாய் தேவரடியார் வழி வந்தோரும், கைக்கோளரும், இன்றைய வெள்ளாளரும் தரித்து வருவதாகக் கூறுவார்.

Edgar Thurston says: “The title Mudali is used chiefly by the offspring of Devadasis, Kaikolas and Vellalas" [Edgar Thurston. castes, and tribes of South India. Vol. V. Page 84] 

காலப் போக்கில், பல்வேறு வகுப்பிலும் கல்வி, அரசியல், பொருளாதாரம் இவற்றில் சற்று முன்னேறியவர் முதலியார் எனில் சமூகத்தில் உயர்வாகக் கருதப்படுவர் எனக்கருதி இதைக் குலப்பட்டமாகத் தரிக்கலாயினர். வட மாவட்டங்களில் பெரும் அளவில் வழங்கும் முதலியார் என்ற பட்டம் போன்று, தென் மாவட்டங்களில், பிள்ளை என்ற பட்டம் பெருமளவில் பரவி உள்ளது எனலாம்.

(தொடரும்)